ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਆਗੂ ਲਾਪਤਾ – 92 ਵਿਧਾਇਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਰਸਤਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ!
ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਪਾਰਟੀ ਨੇ ਸਹੀ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ ਗਾਇਬ ਹੋਣ ਦੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਈ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿੱਚ ਸੈਂਕੜੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਵਿਰੁੱਧ ਆਵਾਜ਼ ਬੁਲੰਦ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਆਪਣੇ ਜਮਹੂਰੀ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਡੰਡਿਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਅਖੌਤੀ ਲੋਕ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀ ਕਿਤੇ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। 92 ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਵਿਧਾਇਕਾਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਬਟਾਲੀਅਨ ਵਿੱਚੋਂ, ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਜਾਂ ਜ਼ਮੀਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਕਦੇ ਆਪਣੀ ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਸਿਰਫ਼ ਕੁਝ ਵਿਧਾਇਕ, ਦੂਜਿਆਂ ਵਾਂਗ, ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ।
ਉਹੀ ਆਗੂ ਜੋ ਉਦਘਾਟਨਾਂ ਜਾਂ ਰਿਬਨ ਕੱਟਣ ਦੇ ਸਮਾਰੋਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਵੀ ਫੋਟੋ ਖਿੱਚਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਗੁਆਉਂਦੇ, ਅਚਾਨਕ ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦਾ ਰਸਤਾ ਭੁੱਲ ਗਏ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦਾ GPS ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਿਹੜੇ ਕੁਝ ਲੋਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਆਏ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿ ਰਾਜਨੀਤੀ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਸਵੈ-ਪ੍ਰਚਾਰ ਨਾਲ ਨਹੀਂ।
ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਇਹ ਉਹੀ ਆਗੂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਬਣਨ, ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਵਿਰੁੱਧ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਅਸਲ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਆਈ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲਿਆ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਗਲੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਲਈ ਨਵੇਂ ਨਾਅਰੇ ਲਿਖਣ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਰੁੱਝੇ ਹੋਏ ਸਨ – ਕਿਉਂਕਿ ਹਮਦਰਦੀ, ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਏਜੰਡੇ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਖੜ੍ਹੇ ਰਹੇ, ਪੁਲਿਸ ਸਖ਼ਤ ਖੜੀ ਰਹੀ, ਅਤੇ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ 92 ਵਿਧਾਇਕ… ਅਦਿੱਖ ਖੜ੍ਹੇ ਰਹੇ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਚੁੱਪ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਰ ਤੱਕ ਗੂੰਜਦੀ ਰਹੇਗੀ।
