ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਕਾਰਗੁਜ਼ਾਰੀ: ਡਿਲੀਵਰੀ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਡਰਾਮਾ
ਅੱਜ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਵਾਲ ਸਰਲ ਹੈ: ਕੀ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਪ੍ਰਤੀ ਗੰਭੀਰ ਹੈ? ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਇਸਦਾ ਜਵਾਬ ਇੱਕ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਨਾਂਹ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕ ਜੋ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹਨ ਉਹ ਉਹ ਸ਼ਾਸਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਸਗੋਂ ਧਿਆਨ ਭਟਕਾਉਣ, ਉਲਝਾਉਣ ਅਤੇ ਗੁੰਮਰਾਹ ਕਰਨ ਲਈ ਨਾਟਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਹੈ।
ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ, ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਅਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਨਾਲ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਤਮਾਸ਼ੇ ਦੇ ਪਲਾਂ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਚਿੰਤਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸੰਕਟ ਆਉਂਦਾ ਹੈ – ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਹੜ੍ਹ ਹੋਵੇ, ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰੀ ਹੋਵੇ, ਕਿਸਾਨ ਸੰਕਟ ਹੋਵੇ, ਜਾਂ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿਵਸਥਾ ਹੋਵੇ – ਸਰਕਾਰ ਉੱਚੇ-ਉੱਚੇ ਵਾਅਦੇ, ਪ੍ਰੈਸ ਕਾਨਫਰੰਸਾਂ ਅਤੇ ਫੋਟੋ ਦੇ ਮੌਕਿਆਂ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਜਦੋਂ ਧੂੜ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਵਾਅਦੇ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਥੋਂ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ: ਬੇਵੱਸ, ਅਣਸੁਣਿਆ ਅਤੇ ਧੋਖਾ।
ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮੁੱਦੇ ਕੋਈ ਗੁਪਤ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਰਾਜ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਲਤ, ਟੁੱਟੀ ਹੋਈ ਸਿਹਤ ਸੰਭਾਲ ਪ੍ਰਣਾਲੀ, ਵਧਦੀ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰੀ, ਢਹਿ-ਢੇਰੀ ਹੋ ਰਹੀ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਅਤੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਹੜ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੁਪ੍ਰਬੰਧ ਦੇ ਭਾਰ ਹੇਠ ਦੱਬਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਪਰ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਕੀ ਕੀਤਾ ਹੈ? ਹੱਲ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇਸਨੇ ਵਾਅਦਿਆਂ ਨੂੰ ਰੀਸਾਈਕਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕਲਾ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਇਹ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਰਾਹਤ ਦੇਣ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਇਹ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਲਈ ਨੌਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ, ਇਹ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੇ ਐਲਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਦੇ ਵੀ ਦਿਨ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੇ। ਸਕ੍ਰਿਪਟ ਬਦਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਨਤੀਜਾ ਉਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ – ਜ਼ੀਰੋ ਲਾਗੂਕਰਨ।
ਇਸ ਪਹੁੰਚ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਜਨਤਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵੀ ਡੂੰਘਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਖੋਖਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ‘ਤੇ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਭਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਲੋਕ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੇਖਣ ਲੱਗ ਪਏ ਹਨ, ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵੱਟਣ ਅਤੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਗੈਲਰੀ ਵਿੱਚ ਖੇਡਣ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੀ ਹੈ।
ਸੱਚਾਈ ਬਿਲਕੁਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ: ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇਸਨੂੰ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਤਰੱਕੀ ਸਿਰਫ਼ ਵਾਅਦਿਆਂ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਬਣਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ। ਇਸ ਲਈ ਇਮਾਨਦਾਰੀ, ਜਵਾਬਦੇਹੀ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੌਜੂਦਾ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਡਰਾਮੇ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਜਨੂੰਨ ਛੱਡ ਕੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲੈਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ, ਪੰਜਾਬ ਦੁੱਖ ਝੱਲਦਾ ਰਹੇਗਾ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਲੋਕ ਧੋਖਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ।
ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਜੋ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ, ਦੂਰਦਰਸ਼ੀ ਅਤੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਵਚਨਬੱਧ ਹੋਵੇ। ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸਰਕਾਰ ਜੋ ਬੋਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੁਣਦੀ ਹੈ, ਵਾਅਦੇ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੂਰਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਨਾਲ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੇ ਚੱਕਰ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਅਸਲ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਵੱਲ ਵਧ ਸਕਦਾ ਹੈ।
